آنچه از برچسب های جدید حریم خصوصی اپل آموختیم

همه ما می دانیم که برنامه ها داده های ما را جمع آوری می کنند. هنوز هم ، یکی از چند روش برای فهمیدن اینکه برنامه با اطلاعات ما چه می کند ، شامل خواندن سیاست حفظ حریم خصوصی است.

بیایید واقعی باشیم: هیچ کس چنین کاری نمی کند.

بنابراین اواخر سال گذشته ، اپل نیاز جدیدی را برای تمام توسعه دهندگان نرم افزار که از طریق App Store خود برنامه منتشر می کنند ، معرفی کرد. اکنون برنامه ها باید حاوی به اصطلاح برچسب های حریم خصوصی باشند ، که انواع داده هایی را که به راحتی اسکن می شوند جمع آوری می کند. این برچسب ها مانند مارک غذایی روی بسته بندی مواد غذایی به نظر می رسند.

این برچسب ها که از دسامبر در فروشگاه App آغاز به کار کردند ، آخرین تلاش طراحان فناوری برای سهولت درک امنیت داده ها است. ممکن است با تکرارهای قبلی مانند نماد قفل در مرورگر وب آشنا باشید. یک قفل قفل شده به ما می گوید که وب سایت قابل اعتماد است ، در حالی که یک قفل قفل شده احتمال دارد که وب سایت مخرب باشد.

سوال این است که آیا برچسب های جدید اپل در انتخاب افراد تأثیرگذار است؟ از استفانی نگوین ، محققی که در مورد درباره تجربه کاربر و محرمانه بودن داده ها تحقیق کرده است.

برای آزمایش برچسب ها ، ده ها برنامه را بررسی کردم. سپس بر روی برچسب های حریم خصوصی برنامه های پیام رسان WhatsApp و Signal ، برنامه های موسیقی پخش جریانی Spotify و Apple Music و برای سرگرمی MyQ ، برنامه ای که برای باز کردن درب گاراژ از راه دور استفاده کردم تمرکز کردم.

من چیزهای زیادی یاد گرفتم. برچسب های حریم خصوصی نشان داده اند که برنامه هایی که از نظر عملکرد یکسان به نظر می رسند ، می توانند از نظر پردازش اطلاعات ما تفاوت چشمگیری داشته باشند. من همچنین دریافتم که بسیاری از داده های جمع آوری شده هنگامی اتفاق می افتد که حداقل انتظار داشته باشید ، از جمله محصولات داخلی که هزینه آن را پرداخت می کنید.

اما در حالی که برچسب ها اغلب روشن می شوند ، گاهی اوقات سردرگمی بیشتری ایجاد می کنند.

چگونه برچسب های حریم خصوصی اپل را بخوانیم

برای یافتن برچسب های جدید ، کاربران آیفون و آیپد با جدیدترین سیستم عامل (iOS و iPadOS 14.3) می توانند App Store را باز کرده و یک برنامه را جستجو کنند. در داخل توضیحات برنامه ، به دنبال “حریم خصوصی برنامه” باشید. یک جعبه با برچسب در آنجا ظاهر می شود.

اپل برچسب حریم خصوصی را به سه دسته تقسیم کرده است تا بتوانیم تصویر کاملی از انواع اطلاعاتی که یک برنامه جمع آوری می کند ، بدست آوریم. آن ها هستند:

• داده ها برای ردیابی شما استفاده می شوند. این اطلاعات برای ردیابی فعالیت های شما در برنامه ها و وب سایت ها استفاده می شود. به عنوان مثال ، آدرس ایمیل شما می تواند به شما کمک کند تشخیص دهید که شما نیز شخصی هستید که از برنامه دیگری استفاده کرده اید و همان آدرس ایمیل را وارد کرده اید.

• داده های مربوط به شما: این اطلاعات مربوط به هویت شما است ، مانند سابقه خرید یا اطلاعات تماس. با استفاده از این داده ها ، یک برنامه موسیقی می تواند ببیند که حساب شما آهنگ خاصی را خریداری کرده است.

• داده های مربوط به شما: این اطلاعات ارتباط مستقیمی با شما یا حساب شما ندارد. برنامه نقشه برداری می تواند داده ها را از سنسورهای حرکت جمع آوری کند تا جهت به نوبه خود ، به عنوان مثال ، برای همه ارائه دهد. با این کار این اطلاعات در حساب شما ذخیره نمی شود.

حال بیایید ببینیم این برچسب های خاص برنامه چه چیزی را نشان می دهد.

WhatsApp در مقابل سیگنال

در نگاه اول ، WhatsApp که متعلق به فیس بوک است تقریباً شبیه سیگنال است. هر دو پیام رمزگذاری شده ای را ارائه می دهند که پیام های شما را رمزگذاری می کند تا فقط گیرنده بتواند آنها را رمزگشایی کند. هر دو برای ایجاد حساب کاربری و دریافت پیام به شماره تلفن شما اعتماد می کنند.

اما برچسب های حریم خصوصی آنها بلافاصله نشان می دهد که تفاوت آنها در زیر کاپوت وجود دارد. در پایین سمت چپ برچسب حریم خصوصی برای واتس اپ در سمت راست یکی برای است علامت:

برچسب ها بلافاصله روشن کردند که WhatsApp از داده های ما بسیار بیشتر از Signal استفاده می کند. وقتی از شرکت ها در این مورد س askedال کردم ، سیگنال گفت که تلاش کرده است اطلاعات کمتری به دست آورد.

برای گپ های گروهی ، برچسب رازداری WhatsApp نشان می دهد که این برنامه به محتوای کاربر شامل نام چت گروهی و عکس های نمایه گروه دسترسی دارد. سیگنال ، که این کار را نمی کند ، گفت که او چنین کرده است یک سیستم چت گروهی پیچیده را طراحی می کند که محتوای مکالمه ، از جمله افراد درگیر در چت و آواتارهای آنها را رمزگذاری می کند.

برای مخاطبین افراد ، برچسب رازداری WhatsApp نشان داد که این برنامه می تواند به لیست مخاطبین ما دسترسی پیدا کند. سیگنال نمی کند. با واتس اپ این فرصت را دارید که دفترچه آدرس خود را در سرورهای شرکت بارگذاری کنید تا به شما کمک کند دوستان و خانواده خود را که از این برنامه استفاده می کنند پیدا کنید. اما در Signal ، لیست مخاطبین در تلفن شما ذخیره می شود و شرکت نمی تواند آن را لمس کند.

موکسی مارلین اسپایک ، بنیانگذار سیگنال ، گفت: “در برخی موارد ، جمع آوری اطلاعات دشوارتر است.” “ما در طراحی و ساخت فناوری که دسترسی ندارد بیشتر تلاش کردیم.”

سخنگوی واتس اپ به وب سایت این شرکت مراجعه کرد برچسب حریم خصوصی آن را توضیح می دهد. این وب سایت گفته است که WhatsApp می تواند به محتوای کاربر دسترسی پیدا کند تا از سو abuseاستفاده جلوگیری کند و افرادی را که احتمالاً قانون شکنی کرده اند منع کند.

وقتی کمترین انتظاری را دارید

سپس نگاهی دقیق به برچسب حریم خصوصی یک برنامه به ظاهر بی ضرر انداختم: MyQ از چمبرلین ، شرکتی که درهای گاراژ را می فروشد. برنامه MyQ با هاب 40 دلاری کار می کند که به روتر Wi-Fi متصل می شود بنابراین می توانید درب گاراژ خود را از راه دور باز و بسته کنید.

آنچه در برچسب در مورد داده های جمع آوری شده توسط برنامه ذکر شده است. هشدار: طولانی است.

چرا محصولی که برای باز کردن درب گاراژ خود هزینه کرده ام ، نام ، آدرس ایمیل ، شناسه دستگاه و داده های استفاده من را ردیابی می کند؟

پاسخ: برای تبلیغات.

الیزابت لیندمولدر ، مدیر دستگاه های متصل به گروه چمبرلین ، گفت که این شرکت داده هایی را جمع آوری کرده است تا مردم را به سمت تبلیغات آنلاین هدایت کند. چمبرلین همچنین با شرکت های دیگری مانند آمازون مشارکت دارد و هنگامی که افراد استفاده از خدمات خود را انتخاب می کنند ، داده ها با شرکا به اشتراک گذاشته می شود.

در این حالت ، برچسب با موفقیت مرا متوقف کرد و فکر کردم: یوک. شاید دوباره به دستگاه قدیمی گاراژ از راه دور برگردم که اتصال اینترنتی ندارد.

Spotify در مقابل Apple Music

سرانجام ، من برچسب های حفظ حریم خصوصی دو برنامه موسیقی پخش جریانی را مقایسه کردم: Spotify و Apple Music. متأسفانه این آزمایش مرا در یک گله خرگوش گیج کرد.

فقط به برچسب ها نگاه کنید. در پایین سمت چپ یکی برای قرار دارد Spotify در سمت راست یکی برای است Apple Music.

ظاهر آنها با برچسب های دیگر ارائه شده در این مقاله متفاوت است زیرا فقط پیش نمایش هستند – برچسب Spotify آنقدر طولانی بود که ما نمی توانستیم تمام محتوای آن را نشان دهیم. و وقتی برچسب ها را حفر کردم ، هر دو واژه ها چنان اصطلاحات گیج کننده یا گمراه کننده ای داشتند که نتوانستم بلافاصله نقاط مربوط به کاربرد داده هایمان را وصل کنم.

یک اصطلاح اصطلاحاتی که بر روی برچسب اسپاتیفای وجود داشت این بود که “مکان خشن” مردم را برای تبلیغات جمع می کند. این یعنی چی؟

Spotify گفت این مربوط به افرادی است که حساب رایگان دارند و تبلیغات دریافت کرده اند. این برنامه اطلاعات دستگاه را بارگیری می کند تا مکان تقریبی را بدست آورد تا بتواند تبلیغات مربوط به مکان آن کاربران را پخش کند. اما بعید است که اکثر مردم با خواندن برچسب این موضوع را درک کنند.

برچسب حریم خصوصی Apple Music فرض می کند که داده ها را برای اهداف تبلیغاتی با شما مرتبط می کند – حتی اگر این برنامه تبلیغاتی را نمایش یا اجرا نمی کند. فقط در وب سایت اپل من درک می کنم که Apple Music به آنچه شما گوش می دهید نگاه می کند تا بتواند اطلاعاتی در مورد نسخه های آینده و هنرمندان جدید مرتبط با علایق شما ارائه دهد.

وقتی صحبت از برنامه های خود اپل می شود ، برچسب های حریم خصوصی گیج کننده هستند. این به این دلیل است که در حالی که برخی از برنامه های اپل با برچسب حفظ حریم خصوصی در App Store ظاهر شده اند ، برخی دیگر اینگونه نیستند.

اپل گفت که فقط برخی از برنامه های خود – مانند FaceTime ، Mail و Apple Maps – قابل حذف و بارگیری مجدد از App Store هستند تا در آنجا با برچسب های حریم خصوصی پیدا شوند. اما برنامه های تلفن و پیام رسانی آن از روی دستگاه ها قابل حذف نیستند ، بنابراین برچسب های حریم خصوصی در App Store ندارند. در عوض ، برچسب های حریم خصوصی این برنامه ها موجود است یافتن اسناد پشتیبانی دشوار است.

در نتیجه ، روش های داده در برنامه های اپل پیشرفت کمتری دارند. اگر اپل بخواهد گفتگوی حریم خصوصی را ادامه دهد ، می تواند با شفاف سازی زبان – و برنامه برچسب گذاری کمتر از سلف سرویس – مثال بهتری را به نمایش بگذارد. وقتی از من س askedال شد که چرا همه برنامه ها نباید از همان استانداردها پیروی کنند ، اپل بیشتر به این مسئله پرداخت.

خانم نگوین ، محقق ، گفت که برای موفقیت برچسب های حفظ حریم خصوصی باید اتفاقات زیادی بیفتد. وی گفت ، علاوه بر تغییر در رفتار ، شرکت ها باید در توصیف جمع آوری داده های خود صادق باشند. از همه مهمتر ، مردم باید بتوانند اطلاعات را درک کنند.

وی گفت: “من نمی توانم تصور كنم كه مادرم هرگز متوقف شود و به برچسب نگاه كند و بگوید: بگذارید داده هایی را كه مربوط به من است و داده هایی را كه مربوط به من نیستند ببینم. “این حتی چه معنایی دارد؟”