باربارا شلی بانوی برجسته فیلم های ترسناک انگلیس در سن 88 سالگی درگذشت.

[ad_1]

گاهی اوقات قربانی باربارا شلی بود. با پایان فیلم The Blood of the Vampire (1958)شخصیت ویکتوریایی که وی بازی می کرد – جلیقه بزرگ او به درستی پاره شده بود – در زیرزمین دانشمند دیوانه در زنجیر بود.

او در دراکولا: شاهزاده تاریکی (1966) در رحمت کریستوفر لی قرار داشت ، اگرچه قبل از پایان دندان های خود را داشت.

گاهی اوقات او یک ناظر بی گناه بود. در دهکده لعنتی (1960) ، او به اشعه های مرموز بیگانه آغشته است و صاحب یک پسر ، یک کودک زیبا و بدون احساس است که چشم های براق او را می کشد.

گاهی اوقات او هیولا بود ، البته از طریق The Cat Girl (1957) این تقصیر او نبود که نفرین خانوادگی چند صد ساله او را به یک پلنگ انسان خور تبدیل کرده بود.

خانم شلی ، ملکه اردوگاه ظریف یک دهه در فیلم های ترسناک انگلیس ، در 4 ژانویه در لندن درگذشت. او 88 ساله بود.

نماینده او ، توماس بوینگتون ، در بیانیه ای گفت که او دو هفته را در ماه دسامبر در بیمارستانی گذرانده است که به Covid-19 مبتلا شده است. وی با موفقیت درمان شد ، اما پس از بازگشت به خانه ، در اثر آنچه وی توصیف کرد درگذشت “مشکلات اصلی. “

باربارا ترزا کوین در 13 فوریه 1932 در هارو ، انگلیس ، که اکنون بخشی از لندن بزرگ است ، متولد شد. در سال 1955 ، او چنان از تعطیلات خود در ایتالیا لذت برد که دو سال در آنجا ماند و در آنجا فیلم ساخت. هنگامی که ایتالیایی ها در تلفظ کوین مشکل داشتند ، او نام خود را به شلی تغییر داد.

خلق “دختر گربه ای” در خانه در انگلیس منجر به دعوت وی به عنوان بانوی برجسته وحشت شد. بیشتر مشهورترین عکسهای او مربوط به بود فیلم های چکش، استودیوی لندن مسئول کلاسیک های ترسناک ، از جمله The Mummy و The Curse of Frankenstein.

اما او همچنین نزدیک به صد نقش دیگر در فیلم ها و تلویزیون بازی کرد. او خانم گاردینر ، خاله فرزانه خواهران بنت ، در مینی سریال پراید و تعصب سال 1980 بود. او در “Doctor Who” ، “The Saint” ، “انتقام جویان” و “منابع” ظاهر شد.

او در سریال های میانه قرن آمریکایی ، از جمله مسیر 66 و پدر لیسانس ظاهر شده است. و وی در دهه 1970 به عنوان عضوی از شرکت Royal Shakespeare فعالیت حرفه ای صحنه ای داشت. آخرین نقش او در نمایش در عمو سیلاس (1989) ، یک مینی سریال با حضور پیتر اوتول بود.

اما فیلم های ترسناک میراث او بود.

خانم شلی در سال 2009 به مجله اکسپرس گفت: “آنها مرا از طرفداران خود قرار دادند و من بسیار متاثر شدم که مردم می آیند و از من درخواست امضا می کنند.” همه کارهای دیگری که من انجام دادم ، هیچ کس به خاطر نمی آورد. “

[ad_2]

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *