تلاش برای بالا رفتن از آسمان خراش با ویلچر ، فتح هنگ کنگ است

هونگ گونگ – لای چی سرما از لرز و سرگیجه سرگیجه ، مرتباً به کلاه ایمنی خود ضربه زد تا هوشیار بماند.

او در حالی که می خواست یک آسمان خراش در هنگ کنگ را هنگام نشستن روی ویلچر خود با مقیاس اندازه گیری کند ، پس از سوختن دستی کشید و ادامه داد.

با این حال ، در 800 فوت ، هوا بیشتر می شود ، بی امان تر. صندلی چرخدار شروع به چرخیدن کرد. آقای لای ، قهرمان سابق سنگ نوردی که هرگز از ارتفاع هراسی نداشته است ، ترس از زندگی خود را شروع کرده است.

پس از نزدیک به یک ساعت تاب خوردن در باد ، او کوهنوردی را متوقف کرد ، کمی به مقصد رسید. ناامید شد. اما در این روند ، او به شهری خسته از تلاطم های سیاسی و همه گیری بی وقفه الهام بخشیده بود و بیش از 700000 دلار برای امور خیریه جمع آوری کرد.

روز دوشنبه ، آقای لای 38 ساله در مصاحبه ای مشاهده كرد كه كارگران طنابها و لنگرهایی را كه برای بالا رفتن از نمای شیشه ای برج نینا 1050 متری ، ساختمانی به بلندی برج ایفل ، دو روز قبل از آن استفاده می كرد ، برمی دارند.

وی گفت: “با نگاه به بالا ، شرایط نامساعدی را که می بینم می بینم و وقتی در هوا متوقف می شوم احساس ترس و درماندگی می کنم.” “من همچنین دیدم که چقدر به رسیدن به هدفم نزدیک شده ام.”

آقای لای گفت که او در طول صعود 10 ساعته خود از انتظارات خود از قدرت ، مقاومت و تصمیم گیری فراتر رفته است. با این وجود ، او گفت: “من وقتی قدرت کمی در بدنم بود انتظار نداشتم که بتوانم کار را تمام کنم. من بهانه ای ندارم که به عنوان یک ورزشکار بدهم. “

آقای لای چهار بار برنده مسابقات سنگ نوردی قهرمانی آسیا است و یک بار در ورزش مقام هشتم جهان را کسب کرد. او پس از یک تصادف رانندگی 9 سال پیش از کمر به پایین فلج شد.

او که مصمم به ادامه کوهنوردی بود ، با صندلی چرخدار خود در سال 2016 از Lion’s Rock ، یک رشته کوه شیب دار که نمایانگر روح مقاومت هنگ کنگ در برابر مشکلات است ، بالا رفت.

یک آسمان خراش هدف بعدی او شد. به گفته خودش سعی کرد “با صعود مداوم” روح صخره شیر را در جنگل شهری بیان کند.

صعود خود را از صبح روز شنبه در زیر آسمانی آبی و نسیمی سبک آغاز کرد. اما بعد از ظهر باد شدیدی طنابهایی را که روی آن بالا رفته بود گره زد. صندلی چرخدار وی به عقب و جلو می چرخید ، و گاهی تهدید به سقوط به ساختمان می شد.

او در حالی که انفجار در اثر انفجار پنج تا 10 دقیقه ای ادامه داشت ، دو ده طبقه دیگر بالا رفت و مانع از باز شدن طناب ها شد.

در 800 فوت ، همزمان با ضرب و شتم بی وقفه باد ، دستان او باریک بود و انگشتان پانسمان شده اش بر اثر تاول از بین رفت. او همچنین احساس کرد که دمای بدنش پایین آمده است. تیمی از حامیان و نجاتگران پیام های واکی تاکی را برای او ارسال کردند که آیا می خواهد جلوی این کار را بگیرد.

وی گفت که چند روز پس از تعیین زمان تلاش ، هنوز صحنه های صعود سر او را پر کرده و او را شب بیدار نگه داشته است. دوشنبه که به آسمان خراش بازگشت ، انگشتان او خام بودند ، بنابراین او فقط از نوک انگشت شست خود استفاده کرد تا لاستیک های صندلی چرخدار خود را بچرخاند.

از روز دوشنبه ، تلاش های وی به جمع آوری 735،000 دلار برای تأمین بودجه تحقیق در مورد این کمک کرده است اسکلت خارجی رباتیک برای بیماران آسیب دیده نخاع.

نیکوکاران با ستایش آنلاین او را هدیه کردند. اما آنچه که بسیاری به عنوان یک تحمل غیرقابل تصور از استقامت می دیدند ، هنوز نیش یک رویای تحقق نیافته را به همراه داشت.

وی گفت: “من فقط می توانم این نسخه از وقایع را بپذیرم.” “اما به عنوان یک ورزشکار ، نمی دانم این بهترین پایان است. هنوز تعطیل ندارم. من هنوز دنبال جواب هستم. “