در مانیتوبا ، کشاورزان برای نجات دام ها از خشکسالی در کانادا مسابقه می دهند

آقای ملنیچوک از بخشی از محصول غلات خود که در غیر این صورت فروخته می شد ، برای تغذیه گاوها در چند سال گذشته در دمای خشک استفاده می کند. آقای ملنیچوک گفت: “نمی توان به همسایه رفت و برای این گاوها علوفه خرید.” وی گفت: “هیچ غذایی در اینجا یافت نمی شود.”

آقای ملنیچوک معتقد است که او یکی از معدود افرادی است که حیوانات خود را به کشاورزان استانهای دیگر فروخته است – او به جای اینکه مستقیماً به قصابی بفرستد ، به مزرعه ای در انتاریو می رود.

کرک کیسمن ، مدیرعامل Asher Auction Mart ، یک خانه دامداری در این منطقه می گوید: “ما گاوهای زیادی را مشاهده کرده ایم که وارد بازار گوشت می شوند و معمولاً در زمین های کشاورزی چرا می شوند و کشاورزان باید تصمیمات سختی بگیرند.” به هیچ کس نمی خواهد پتانسیل ژنتیکی خود را به گوشت تبدیل کند. “

رینولد برگن ، مدیر علمی ، در شورای تحقیقات گوشت گاو ، گفت: اقتصاد زیاد عرضه و تقاضا به این معناست که کشاورزانی که تصمیم به فروش حیوانات خود – چه به یک قصاب و چه به یک کشاورز دیگر – می گیرند ، با موجی از بازار گاو مواجه می شوند و در نتیجه قیمت آنها کاهش می یابد.

کشاورزی پردرآمدترین رشته برای شروع نیست. بر اساس آمار دستمزد دولت ، کشاورزان عمده در منطقه اینترلاک می توانند سالانه 50،000 دلار کانادا درآمد داشته باشند و بیش از 40 درصد کشاورزان کانادایی درآمد خود را با کارهای خارج از مزرعه تکمیل می کنند.

جو بوچارد ، که عملیات گوساله 400 سر را انجام می دهد ، می گوید: “تولیدکنندگان این گاوها را با قیمت مناسب در زیرزمین می فروشند و تمام سرمایه خود را که یک عمر یا چند نسل صرف ساختن آن کرده اند از دست خواهند داد.” “این سخت ترین سالی بود که ما داشتیم.”

جایگزین فروش گاو نیز به همان اندازه مشکل ساز است: نگهداری آنها و آماده شدن برای افزایش شدید قیمت خوراک ، اگر بتوانند آنها را تهیه کنند.