رانندگی گران در بزرگراه مونته نگرو “از هیچ جا به هیچ جا”

ماتسفو ، مونته نگرو – یکی از گران ترین جاده های جهان از میان کوه های مونته نگرو می گذرد و بر فراز تنگه های عمیق بر روی پل های سر به فلک کشیده ، قبل از رسیدن به مقصد ، یک میدان گل آلود در خارج از محله ای با چندین ده خانه ، بسیاری از آنها خالی است.

میرکا آدزیچ ، یکی از ساکنان محله ماتسفو (جمعیت: حدود 15 نفر) ، اظهار خوشحالی کرد که به زودی یک بزرگراه مدرن وجود خواهد داشت که بسیار نزدیک به خانه است ، زیرا او را از مجبور شدن به مسیر کوهستانی موذی نجات می دهد. ، قبلاً تنها دسترسی به دنیای خارج بود.

اما از آنجا که او از بزرگراه جدید ساخته شده در چین خوشش می آید – که قرار است پس از شش سال کار خطرناک – دو سال دیرتر از موعد مقرر – در ماه نوامبر با قیمت تقریبی 1 میلیارد دلار افتتاح شود – واقعاً آن را درک نمی کند.

او در تلاش برای تأمین خانواده ای با حقوق ناچیز شوهرش به عنوان راننده برای شرکت ساختمانی چینی که جاده را ساخته است ، مات و مبهوت است که کشورش ، یکی از فقیرترین کشورهای اروپا ، این همه پول را برای هنر عالی جهان اختصاص داده است. پروژه مهندسی. مونته نگرو در حال حاضر در بدهی به چین فرو رفته است که بیش از یک سوم بودجه سالانه دولت را تشکیل می دهد.

خانم آدزیچ تنها نیست. نخست وزیر جدید مونته نگرو ، زدراوکو کریوکاپیچ ، که دولت را به عهده گرفت و در اواخر سال گذشته موافقت نامه های راه و وام با چین را در اواخر سال گذشته امضا کرد ، این بزرگراه را “پروژه ای مگالومنیک” توصیف کرد که “از هیچ جا بر نمی آید” و بار مالی زیادی برای کشورش وارد می کندبه

این امر چین را نیز درگیر مبارزات ژئوپلیتیک پیچیده بالکان کرده است. مونته نگرو که با پیوستن به ناتو در سال ۲۰۱۷ روسیه ، دوست نزدیک چین را خشمگین کرد ، اکنون در تلاش است تا بدهی های کلان پکن را با بلندپروازی های خود برای پیوستن بیشتر به غرب متعادل کند.

بزرگراه مونته نگرو با استقبال چین از آن به عنوان اولین پیروزی در ابتكار كمربند و جاده ، یك برنامه زیرساختی بزرگ كه در سال 2013 توسط شی جین پینگ رهبر چین اعلام شد ، جاه طلبی های بزرگ چین را با میلو جوكانوویچ ، نخست وزیر كشور بالكان ، در هنگام دویدن تركیب كرد. در جاده شروع شد

اما از آنجا که حزب آقای جوکانوویچ دیگر برای اولین بار در 30 سال گذشته از انتخابات سال گذشته حکمرانی نمی کند ، این بزرگراه به تیر برق اتهامات اتلاف ، پیوند زده و جاه طلبی های متورم شده که مطابق با واقعیت اقتصادی نیست تبدیل شده است.

کریوکاپیچ ، نخست وزیر جدید ، در مصاحبه ای در پودگوریتسا ، پایتخت مونته نگرو ، گفت: “من هنوز هیچ مدرکی ندارم ، اما همه اینها فساد را نشان می دهد.” از نظر اقتصادی ، این بزرگراه احتمالاً سودآور نیست. »

طبق برنامه اولیه ، بخش 25 مایل ساخته شده توسط چین بخشی از بزرگراه پیشنهادی 100 مایلی بود که شهر بندری آدریاتیک بار را با مرز صربستان متصل می کرد. این مسیر وعده داده بود که مونته نگرو ، کشوری تنها 600 هزار نفر ، را به یک مرکز حمل و نقل منطقه بالکان تبدیل کرده و فعالیت های اقتصادی را در مناطق محروم شمال این کشور تقویت می کند.

اما با بالا آمدن بزرگراه در وسط یک جنگل خالی از سکنه و بودجه ای برای گسترش آن وجود ندارد ، این شرکت موجی از گمانه زنی ها را در مورد اهداف چین در بالکان و انگیزه های دولت قبلی که برای آن امضا کرده است ، ایجاد می کند.

دریتان اباازوویچ ، معاون نخست وزیر مسئول امنیت ، در مصاحبه ای گفت که “هیچ چیزی علیه چین” ندارد ، “که فقط می خواهد در منطقه حضور داشته باشد”. اما او عقل گرفتن وام عظیمی از چین برای استخدام یک شرکت چینی که کارگران چینی را وارد می کند و سپس “همه پول را به چین باز می گرداند” را زیر سوال می برد ، این یک روش معمول برای شرکت های زیرساختی چینی است که در خارج از کشور فعالیت می کنند.

آقای آبازوویچ ، که در ماه مارس از بروکسل دیدن کرد درخواست کمک از اتحادیه اروپا وی در مورد تأمین مجدد وام چین ، افزود: “آنها یک توافق باورنکردنی برای منافع چین انجام داده اند. برای ما این یک فاجعه بود. “

آقای جوکانوویچ که ریاست این معامله را بر عهده داشت ، از سال 1990 تا پیروزی حزبش در انتخابات پارسال بر مونته نگرو حکومت کرد ، شکایات دولت جدید را “سر و صدای سیاسی” دانست و در مصاحبه ای تاکید کرد که چین هیچ علاقه ای به دخالت در امور مونته نگرو ندارد.

در طول حرفه طولانی خود ، آقای جوکانوویچ پیشرفت کرده است و با ایفای نقش رقابتی ، ابتدا به صربستان در زمان اسلوبودان میلوشویچ و سپس سرمایه گذاران ثروتمند روسیه از جمله سرمایه داران نزدیک کرملین پیوست. وی بعداً به ایالات متحده روی آورد ، که گذشته خود را برای پیوستن مونته نگرو به ناتو نادیده گرفت و در عین حال به چین نیز روی آورد که وام هایی را ارائه داد که نه بانک های آمریکایی و نه اروپایی آن را منطقی نمی دانستند.

او در سال 2006 مونته نگرو را به استقلال رساند و این آخرین جمهوری یوگسلاوی سابق بود که به یک دولت جداگانه تبدیل شد.

آقای جوکانوویچ که اکنون بدون قدرت است ، اگرچه هنوز ریاست جمهوری تشریفاتی را بر عهده دارد ، اما ناآرامی در بزرگراه ساخته شده توسط چین را نقطه عطفی در آنچه او توطئه روسیه برای اعمال نفوذ در مونته نگرو می داند توصیف کرد. نمایندگان پارلمان طرفدار مسکو در دولت جدید نمایندگی ندارند ، اما به دلیل خصومت با آقای جوکانوویچ ، آنها معمولاً از وی حمایت می کنند.

جوکانوویچ گفت ، با حمله به بزرگراه چین ، این قانونگذاران به بلندپروازی های روسیه برای “توقف گسترش ناتو و همچنین اتحادیه اروپا در منطقه” کمک می کنند.

آقای جوکانوویچ که بارها محبت خود را تغییر داده است ، کمی اعتماد به نفس را در مونته نگرو ایجاد کرده است ، به ویژه در شرایطی که دولت خودش پروژه بزرگراه را در یک ابر ضخیم محرمانه می پیچاند. دژان میلوواچ از MANS ، گروه تحقیقاتی مونته نگرو متمرکز بر مبارزه با فساد و منتقد قدیمی بزرگراهبه

قرارداد وام از سال 2014 با Exim Bank of China ، بستانکار دولتی ، علنی شد – و فاش شد که چین می تواند در صورت پیش فرض اموال را مصادره کند ، همانطور که در سریلانکا ، جایی که پس از عقب نشینی این کشور با وام چینی ، بندر اصلی را تصرف کرد. اما تقریباً تمام اسناد دیگر مربوط به بزرگراه مونته نگرو به عنوان محرمانه طبقه بندی می شوند.

هنگامی که آقای جوکانوویچ برای اولین بار این ایده را ارائه کرد ، چندین شرکت خارجی ، از جمله بچتل ، غول مهندسی و ساختمان ایالات متحده ، ابراز علاقه کردند. بختل یک پروژه معتدل و ارزان تر ارائه داد ، اما با پیشنهاد گسترده تر و بسیار گران تر شرکت China Road and Bridge شکست خورد.

روبرت گلبارد ، نماینده دولت کلینتون در بالکان ، یادآور شد که او به آقای جوکانوویچ توصیه کرده بود که در استخدام شرکت چینی احتیاط کند و به او گفت که لهستان اخیراً قرارداد بزرگراه خود را با یک شرکت چینی دیگر لغو کرده است و از وی به دلیل مبهم شکایت می کند. کار

آقای جوکانوویچ گفت شرکت راه و پل چین به این دلیل انتخاب شده است که “بهترین پیشنهاد” را ارائه کرده است. این شرکت از ارائه کارکنان برای مصاحبه خودداری کرد و دفتر مرکزی آن در پکن به سوالات کتبی پاسخ نداد.

با این حال ، این بودجه باعث سردردهای جدی برای مونته نگرو شده است. وام ارائه شده توسط Eximbank برای تأمین مالی این پروژه به دلار اعلام شد و مونته نگرو ، که از یورو استفاده می کند ، در برابر هوس های بازارهای ارزی آسیب پذیر شد. نرخ بهره 2 درصد در سال تعیین شده است ، بسیار بالاتر از آنچه معمولاً طلبکاران اروپایی برای وام های زیرساختی دریافت می کنند.

میلوزیچ اسپایچ ، وزیر دارایی جدید مونته نگرو گفت: “بدیهی است که این یک توافق وحشتناک بود.” او اخیراً با بانک های اروپایی و آمریکایی در مورد یک قرارداد به اصطلاح مبادله مذاکره کرده است که عملاً این وام را از دلار چین به یورو با نرخ سود 87 درصد تبدیل می کند. مونته نگرو اولین پرداخت خود را برای وام چین در ماه گذشته انجام داد و به گفته آقای اسپایچ ، معوق نخواهد بود.

یک مطالعه در سال 2012 ، که توسط یک شرکت انگلیسی برای وزارت حمل و نقل مونته نگرو انجام شد ، هشدار داد که هزینه های ساخت و ساز به دلیل زمین کوهستانی به طور غیرمعمول بالا خواهد بود. با این حال ، برآورد هزینه های آن به طور قابل توجهی کمتر از 900 میلیون دلار بود که توسط China Road and Bridge Corporation برای ساخت یک قسمت 25 مایل اما به ویژه دشوار از بزرگراه هزینه شد.

یک مطالعه امکان سنجی قبلی ، در سال 2007 ، توسط لوئی برگر ، یک شرکت مهندسی در پاریس ، هشدار داد که ترافیک در بزرگراه پیشنهادی “به اندازه کافی برای توجیه” سرمایه گذاری “بر اساس صرفاً مالی” نخواهد بود. با این حال ، وی افزود که “عوامل” اجتماعی ، سیاسی و اقتصادی “قبل از تصمیم گیری در مورد ادامه برنامه پیشنهادی باید مورد توجه قرار گیرد”.

نزدیک به 280 میلیون دلار ، بیش از نیمی از کل پول پرداخت شده به پیمانکاران فرعی محلی ، به یک شرکت واحد در مونته نگرو ، Bemax ، اختصاص داده شده است که به طور رسمی متعلق به یک صاحب کافه سابق است که قبل از حرکت به راهسازی ، هیچ تجربه قبلی در کار مهندسی نداشت ، با توجه به MANS ، گروه تحقیق.

نبوجشا مدوویچ ، نماینده پارلمان ، ادعا می کند که بماکس در واقع متعلق به مشاور نزدیک آقای جوکانوویچ ، میلان روچن است، سفیر سابق در مسکو آقای جوکانوویچ این موضوع را رد کرد و گفت که “البته” از مشاور خود خواسته و متقاعد شده است که این ادعاها واقعیت ندارد. خود آقای روچن مالکیت بماکس را به طور قاطع رد کرد.

آقای جوکانوویچ گفت: “ما در مورد آن شوخی کردیم.” اینها فقط گمانه زنی های مخالفان سیاسی است. ” وی افزود که اتهامات مربوط به فساد ، در مورد من هیچ ربطی به واقعیت ندارد.

دولت جدید می گوید که مایل است ساخت کل طول بزرگراه را ترجیحاً با بودجه اروپا به جای چین به پایان برساند و آن را در جنگل خالی مسدود نخواهد کرد.

با تقریباً اتمام راه ، بسیاری از کارگران چینی آنجا را ترک کردند. کسانی که باقی مانده اند به نظر می رسد که کل بزرگراه ساخته شود.

“مونته نگرو بسیار فقیر است. آنها پول کافی برای ادامه زندگی ندارند. “شن وی ، کارگر از استان هنان در مرکز چین ، که در مقابل یک اردوگاه ساختمانی تقریباً متروکه ایستاده بود ، به سخره گرفت. وی افزود: “من فقط می خواهم به خانه بروم.”

آلیسا دوگرامادیوا در تهیه گزارش از پودگوریتسای مونته نگرو مشارکت کرد.