رهبران افغانستان سخنرانان را در افزایش جنگ اطلاعات نادرست همراهی می کنند

کابل ، افغانستان – پس از آنکه احمد جواد هجری کودکان زخمی را در بیمارستان دید و از حمله هوایی افغان که باعث کشته شدن آنها در آنجا شد ، باعث کشته شدن 9 نفر دیگر در سنین اطراف آنها در شمال افغانستان شد ، او هرگز انتظار نداشت که پاسخ وی او را به زندان

اما آقای هجری ، سخنگوی والی ولایت تخار ، دستگیر شد ، به مدت سه روز زندانی شد و پس از بیان آنچه اتفاق افتاده بود به رسانه ها اخراج شد – بخشی استاندارد از نقش او ، که قبلاً بارها بازی کرده بود. . مقامات ارشد در کابل اصرار داشتند که در این اعتصاب فقط جنگجویان طالبان کشته شده اند ، نه کودکان ، و هر کسی که خلاف گفته باشد باید تحت پیگرد قانونی قرار گیرد.

هجری گفت: “من کودکان زخمی را در بیمارستان دیدم.” “اشتباه نکردم.”

جنگ افغانستان مدتهاست که یکی از داستانهای رقابتی است. اما واکنش دولت به اعتصاب 22 اکتبر در ولایت تخار نشانگر تغییر تاکتیک توسط دولت رئیس جمهور اشرف غنی بود: اعلامیه ای واضح برای آمادگی خود برای سرکوب و انکار اطلاعات مربوط به مرگ افراد بی گناه. وی همچنین تغییر چشم انداز سیاسی را برجسته کرد در حالی که گفتگوهای صلح در قطر ادامه دارد و طالبان در حال حرکت هستند تا از توجهی که در صحنه جهانی جلب می کنند ، استفاده کنند.

توجیهات اطلاعاتی که سالهای اولیه جنگ را نشان می داد ، زمانی که دو طرف تلاش می کردند قلب و ذهن افغان را به دست بیاورند تقریبا متوقف شده بود. این باعث می شود که بازیگران اصلی آن – ایالات متحده ، طالبان و دولت – همه راهبردهای ارتباطی مختلف را برای دستیابی به اهداف مورد نظر آزمایش کنند.

اما از آنجا که آمریکایی ها باید در ماه های آینده از کشور خارج شوند ، دولت افغانستان – غرق در حملات طالبان ، روحیه امنیتی در میان نیروهای امنیتی و موج های قتل های هدفمند در سراسر کشور – تنها از ارائه خود به عنوان سنگر ارزش های دموکراتیک عقب نشینی کرده است. .

کارشناسان می گویند حمله هوایی ماه اکتبر یک نقطه عطف برای دولت افغانستان است. حتی ظاهراً تظاهر به پاسخگویی به محکومیت کامل کسانی که مخالف انتهای دولت هستند ، تبدیل شده است ، احتمالاً از ترس از دست دادن بیشتر مناصب دولتی.

این سرکوب ها فقط طالبان را تشدید کرده است ، آنها می خواهند توانایی خود را در هدایت افغانستان بهتر از رهبران فعلی که به طور فزاینده ای اعتبار خود را از دست می دهند ، ثابت کنند.

پاتریشیا گاسمن ، مدیر دستیار آسیا ، به دیده بان حقوق بشر گفت ، دولت افغانستان از انتقاد می ترسد که نمی خواهد اشتباهات را بپذیرد و یا با مسئولیت پذیری عمل کند. “این در نهایت خود تخریبی است ، اما آنها بسیار مأیوس هستند که اطلاعات را کنترل کنند.”

در اوایل جنگ ، دولت افغانستان در مورد تلفات غیرنظامیان که توسط ائتلاف یا نیروهای افغان متحمل شده بود ، خودداری می کرد و اغلب قول تحقیق را می داد اما نتایجی را ارائه می داد که بندرت علنی می شد. اما حداقل این قسمت ها تأیید شد و مقامات محلی از مناطقی که غیرنظامیان زخمی یا کشته شدند مجاز به صحبت آزادانه بودند.

طالبان از حملات غیرنظامیان به عنوان ابزاری تبلیغاتی برای کل جنگ استفاده کرده و حملات هوایی و حملات شبانه آمریکا و ناتو را جنایات آشکار علیه مردم افغانستان عنوان کرده اند. اما همانطور که نیروهای غربی حضور خود را کاهش دادند و نیروهای افغان سلاحهای خود را علیه گروه شورشی چرخاندند ، حملات هوایی اشتباه و حملات توپخانه ای غلط که منجر به زخمی شدن و کشته شدن بی گناهان شد ، به یک ابزار تبلیغاتی فزاینده تبدیل شد ، این بار مستقیماً با هدف به دولت افغانستان

یکی از این نمونه ها شامل عکس های غیرنظامیان کشته شده و اموال تخریب شده است که هفته گذشته توسط سخنگوی طالبان در توییتر منتشر شد و آنها را به عنوان جنایات جنگی توسط ارتش افغانستان و ایالات متحده برجسته کرد. چنین تصاویری غالباً در هر دو مورد كاتالیزور نارضایتی عمومی است: مقصر دانستن دولت در عدم محافظت از مردم خود و طالبان به دلیل تعهد بی دریغ آنها به خشونت.

با افزایش طالبان در تبلیغات خود ، دولت افغانستان کنترل گفتگوی رسمی را با مردم محکم کرد. چندین مقام افغان از بسیاری از ولایات ، به ویژه در رابطه با تلفات غیرنظامیان ، به روزنامه تایمز گفتند که از ماه اکتبر ، دولت غنی سخنگویان استانی و ولسوالان را خفه کرده و از آنها خواسته است تا پخش اطلاعات به رسانه های خبری را متوقف کنند.

این سرکوب باعث نگرانی سخنگویان استان شده است که ممکن است شغل خود را از دست بدهند یا دستگیر شوند. سخنگویی که خواست نامش فاش نشود ، گفت که روزنامه نگاران اغلب مجبور بودند ساعت ها یا روزها منتظر بمانند تا از استانداران استانی بشنوند زیرا سخنرانان آنها اجازه پاسخگویی ندارند.

مقامات آمریکایی و اعضای دولت آقای غنی دلیل این محدودیت را عدم هماهنگی بین آژانس های محلی و ملی دانستند و گفتند که سخنگویان ولایتی ممنوع هستند که فقط در مورد مسائل امنیتی صحبت کنند.

سدنیک صدیک ، سخنگوی آقای غنی ، تلاش دولت برای محدود کردن اطلاعات را انکار کرد و گفت که دولت افغانستان “در حمایت از رسانه های شلوغ ما و اجرای قوانین دسترسی که در منطقه بی سابقه است پیشگام است”. .

در نهایت ، تصمیم دولت افغانستان برای خاموش کردن اطلاعات محلی به این معنی است که طالبان فضای بیشتری برای کنترل روایت در مناطقی از کشور دارند که در آن حضور دارند ، اما مقامات افغان قدرت بیشتری بر روایت ملی دارند ، .

این پویایی روز یکشنبه در جنوب افغانستان اتفاق افتاد. مقامات محلی در استان نیمروز ادعا می کنند که یک حمله هوایی افغان در آنجا حداقل یک دوازده غیرنظامی را یک روز زودتر کشته است ، فقط بعداً والی گفت که 12 طالب کشته شده و گزارش در مورد تلفات غیرنظامیان در حال بررسی است. در همان روز ، معترضان بقایای کشته شدگان در مرکز استان را گرفتند و گفتند که زنان و کودکان در میان کشته شدگان هستند.

این سرکوب به نفع طالبان است ، یک گروه شورشی که زمانی تلویزیون را ممنوع می کرد و بندرت با خبرنگاران صحبت می کرد. توافقنامه 29 فوریه آنها با ایالات متحده در مورد برنامه خروج ، به گفته كارشناسان ، به مشروعیت بخشیدن به این گروه در سطح بین المللی كمك كرده و باعث افزایش چشمگیر دستگاههای روابط عمومی طالبان شده است.

نظرات طالبان که به زبان انگلیسی نوشته شده اند اکنون اغلب در وب سایت صدای جهاد منتشر می شوند و گاهی در رسانه های بین المللی ، از جمله صفحه Op-Ed نیویورک تایمز ، ظاهر می شوند. روزنامه های محلی افغانستان بیانیه های سخنگویان طالبان را در شبکه های اجتماعی و همچنین مقامات افغانستان منتشر کردند. این دور از یک دهه پیش است ، زمانی که پیام های طالبان اغلب به عنوان دروغ رد می شدند.

طالبان اغلب در حملات خود در مورد قربانیان دروغ می گویند ، تلفات غیرنظامیان را انکار می کنند و گاه نیروهای ائتلاف را مقصر آنها می دانند. این گروه علیرغم درگیر شدن مستقیم آنها توسط مقامات امنیتی ایالات متحده و ارتش افغانستان ، دست داشتن در آخرین سری قتل های هدفمند را در سراسر کشور انکار کرده است.

ذبیح الله مجاهد ، سخنگوی طالبان ، گفت که استراتژی رسانه ای آنها “اشتراک حقیقت در مورد مردم” است. در حقیقت ، این گروه دو خط تلاش دارد: یكی از گفتگوهای صلح حمایت می كند ، و دیگری دولت افغانستان را در میدان نبرد بی اعتبار كرده و از مبارزان طالبان حمایت می كند.

به گفته مقامات ارتش آمریكا ، برای مقابله با داستان طالبان ، ایالات متحده یك واحد عملیات روانی كوچك به نام “گروه ویژه اطلاعات جنگ افغانستان” ایجاد كرده است. لباس تیره و تار به درخواست ژنرال آستین اس میلر ، فرمانده نیروهای آمریکایی در افغانستان ، پس از ترور ژنرال عبدالرازیک ، فرمانده پلیس قندهار در سال 2018 ایجاد شد. پس از مرگ وی در یک حمله داخلی ، شایعات قتل وی را به سرعت به آمریکایی ها نسبت داد.

مقامات گفتند ، این واحد با ترکیب ابزارهای سایبرتی ، ارتباطات رهگیری و رسانه های اجتماعی ، به عنوان یک پیشخوان فوری برای ایجاد اخلال در پیام ها و کانال های اطلاعاتی طالبان و گروه های تروریستی کشور عمل می کند.

آقای هجری ، سخنگوی پیشین استان ، هنوز از پوشاندن تلفات غیرنظامیان که در 22 اکتبر دیده است خودداری می کند. گزارش کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان ادعاهای وی در مورد این قسمت را تأیید می کند و می گوید یک حمله هوایی دولت افغانستان باعث کشته شدن 9 کودک 7 تا 13 ساله و بیش از 14 کودک دیگر زخمی شده است. جنگجویان طالبان نیز زخمی شدند.

آقای هجری گفت: “من در میان دو سنگ هستم: یک طرف طالبان و طرف دیگر دولت است.” “اکنون سرنوشت من مشخص نیست.”

تیمور شاه در گزارش هایی از قندهار ، افغانستان شرکت می کند.