رونق دوچرخه پرتغال: کشور چگونه به تقاضا پاسخ می دهد

ووزلا ، پرتغال – کارگران در داخل کارخانه ای واقع در میان درختان اکالیپتوس در حومه پرتغال ، نوارهای نازک الیاف کربن چسبنده را با دقت برش داده و آنها را به قالب فشار می دهند. این کار کند و سختی است.

اما به محض اینکه هر قالب در کوره گرم شده با دمای 200 درجه سانتیگراد (حدود 390 درجه فارنهایت) پخته می شود ، یک قاب دوچرخه فوق العاده سبک وزن بیرون می آید که می تواند حدود 7000 دلار فروخته شود و به تسریع رشد پرتغال کمک کند. بزرگترین کشور تولید کننده دوچرخه در اتحادیه اروپا

تقاضا برای دوچرخه در حال افزایش است ، که بخشی از آن را همه گیر ویروس کرونا می داند. افراد بیشتری تصمیم گرفته اند که پدال ها را بچرخانند تا بعد از قفل طولانی شکل خود را حفظ کنند یا از قطارهای شلوغ و اتوبوس ها در راه کار خودداری کنند. سیاستمداران آگاه از آب و هوا خطوط دوچرخه سواری بیشتری به شهرهای خود ، از جمله پاریس ، برلین ، لیسبون و بارسلونا، اسپانیا.

و این یک مزیت برای پرتغال شمالی بود ، محل زندگی متمرکز کردن تولیدکنندگان مرتبط با دوچرخه. حدود 60 شرکت در منطقه دوچرخه را مونتاژ می کنند و یا قطعات و لوازم جانبی آنها از جمله فرمان ، لنت ترمز و کلاه ایمنی را تولید می کنند.

کشور 10 میلیون نفری – کمی بیش از 2 درصد از جمعیت اتحادیه اروپا – تقریباً یک چهارم دوچرخه های اتحادیه اروپا را تولید می کند. طبق گفته Abimota ، گروهی در صنعت دوچرخه ، این صنعت به یکی از سریعترین رشد کارفرمایان در پرتغال تبدیل شده است ، در 5 سال گذشته 65 درصد نیروی کار افزایش یافته و به 7800 کارمند رسیده است.

این رشد تا حدودی به دلیل قوانین تجارت حمایت گرایانه است که از ورود دوچرخه های ارزان قیمت ساخت چین به اتحادیه اروپا جلوگیری می کند. شرکتهای داخلی دوچرخه سازی کارگران ماهری را استخدام می کنند که وقتی تولید کنندگان دیگر متوقف می شوند یا در جستجوی نیروی کار ارزان تر به مکان دیگری می روند ، آنها را رها می کنند.

اما با افزایش تقاضا ، تولیدکنندگان دوچرخه با همان مشکلات زنجیره تأمین روبرو شدند که به دلیل فقدان بخشهایی از آسیا ، بسیاری از صنایع دیگر را متوقف کرد. این امر باعث سرمایه گذاری اضافی در منطقه شده است ، از جمله آنچه که اولین کارخانه در اروپا برای تولید قاب دوچرخه فیبر کربن در نظر گرفته می شود. او از ژانویه شروع به کار کرد.

Emre Ozgunes ، مدیر کل Carbon Team ، صاحب کارخانه ، می گوید: “یک درس از بیماری همه گیر این است که شما باید به تولید خود نزدیکتر باشید ، زیرا اگر همه چیز خوب پیش برود ، شما احتمالاً می توانید با ماشین به پرتغال بروید تا فریم بگیرید. ، اما نه برای چین. “

این شرکت که سرمایه گذاری مشترک سه شرکت پرتغالی و دو شریک از آلمان و تایوان است ، در ابتدا قصد دارد 25000 عکس در سال تولید کند ، اما مساحت آن دو برابر این مقدار است. حدود 30 درصد از هزینه های ساخت 8.4 میلیون یورو (10.2 میلیون دلار) توسط یارانه های اتحادیه اروپا تأمین شد. آقای اوزگونس گفت ، تاکنون تقریباً تمام قابهای کربنی فروخته شده در اروپا از آسیا وارد شده اند و فقط تعدادی از آنها در کارگاههای کوچک اروپایی ساخته شده اند.

در صنعت دوچرخه پرتغال ، شرکت ها به دنبال تقویت تولید و کمک به کاهش وابستگی اروپا به واردات از آسیا هستند.

پدرو آراوجو ، مدیرعامل و مالک یکی از شرکت های Polisport گفت: “من فکر می کنم این همه گیر برای همه روشن کرده است که امکان تولید در اروپا یک مزیت بزرگ است.”

آقای Araújo هنگامی که شرکت خود را در سال 1978 تاسیس کرد و گلگیرهای موتورسیکلت های خارج جاده را تأسیس کرد ، یک علاقه مند موتور سیکلت 19 ساله بود. Polisport هنوز گلگیرها را تولید می کند ، اما بیشترین درآمد 52 میلیون یورویی سال گذشته را از صندلی های کودک ، کلاه ایمنی و سایر لوازم دوچرخه سواری کسب کرد.

RTE که بزرگترین کارخانه موتور سیکلت را در پرتغال اداره می کند ، با مساحت حدود 430،000 متر مربع ، در حال آماده سازی برای افتتاح کارخانه دیگری در همسایگان برای تولید دوچرخه های برقی است. او اخیراً مارک دوچرخه الکترونیکی خود را معرفی کرده است.

اما RTE سال آینده کارخانه دیگری را در لهستان افتتاح خواهد کرد تا مشتری اصلی خود ، خرده فروش غول پیکر Decathlon ، یک شرکت فرانسوی را با فروشگاه های سراسر جهان تأمین کند.

برونو سالگادو ، مدیرعامل RTE و از فرزندان خانواده صاحب این شرکت ، گفت موتورسواری برای چندین کشور فرصت هایی برای افزایش تولید ایجاد کرده است. وی گفت که کارخانه وی در پرتغال از کارگران و ماشین های خودکار برای تولید حدود 5،500 دوچرخه در روز استفاده می کند ، اما اگر بتواند قطعات را سریعتر دریافت کند حداقل 7000 دستگاه تولید می کند دوچرخه می تواند بیش از 100 قطعه داشته باشد.

آقای سالگادو گفت ، اروپا با “مشکلات عمده تأمین” روبرو است که حل آن دو تا سه سال طول می کشد و برخی از مشتریان را برای مدت طولانی منتظر می ماند. وی گفت ، برای برخی از قسمت ها ، سفارشات کارخانه ای که در حال حاضر انجام می شود فقط در اوایل سال 2023 تضمین می شود. سهام پس از ماه ها تعطیلی ناشی از تعطیلی خشک شده است ، منابع در سراسر جهان به آرامی از سر گرفته می شوند و تولید به زمان بیشتری نیاز دارد به تقاضای روزافزون دوچرخه سواران.

وی گفت ، هنوز هم منطقی است که در یک کارخانه در لهستان سرمایه گذاری کنیم ، کشوری که در بسیاری از بازارهای اروپا واقع شده و Decathlon در آن فروشگاه دارد. آقای سالگادو گفت: “من معتقدم كه ما نمی توانیم آرامش و آرامش داشته باشیم فقط به این دلیل كه پرتغال در حال حاضر دوچرخه زیادی تولید می كند.”

مثال پرتغال به دیگران در جاهای دیگر الهام می گیرد. آرنولد کاملر ، رئیس شرکت دوچرخه سواری آمریکایی کنت اینترنشنال ، در یک مصاحبه تلفنی گفت که وی “بهترین کارخانه ای را که دیده ام” در RTE پیدا کرده است.

آقای کملر گفت که او در تلاش است تولید برخی از فرآیندهای تولید ناب را که در پرتغال در کارخانه کنت در کارولینای جنوبی دیده بود ، تولید کند ، اما “ما هنوز آنجا نیستیم”. (تاکنون ایالات متحده بازار ثانویه دوچرخه و اجزای پرتغالی است که حدود 1.2 میلیون دلار صادرات در سال 2019 را نشان می دهد)

تولید کنندگان دوچرخه در پرتغال که به تعداد بیشتری کارمند احتیاج دارند ، موفق به استخدام افراد اخراج شده از صنایع دیگر از جمله مهندسان و کارگران خط تولید شده اند. RTE ده ها نفر را از کارخانه تولید قطعات یدکی اطراف استخدام کرد ، کارخانه تعطیل کرد. آقای Aráujo در Polisport پس از انتقال بخشی از تولید خود به آسیا از پرتغال ، چندین مهندس از فیلیپس ، شرکت الکترونیکی هلند استخدام کرد. در حال حاضر Polysport بیش از 650 کارمند دارد ، در حالی که یک دهه قبل کارمندان 100 نفر بودند.

در تیم کربن ، برخی از کارگران از یک کارخانه فرش روکش نزدیک ، بخشی از صنعت نساجی ، که به طور سنتی ستون اقتصاد پرتغال است ، می آیند. آقای اوزگونس ، مدیر کل ، گفت: “اگر کسی بلد باشد ،” او مطمئناً مهارت دستی لازم برای قرار دادن فیبر کربن در قالب را دارد.

یکی از بافندگان سابق فرش ، پورزا سیلوا 50 ساله ، پس از مبارزه با دو سال بیکاری ، درب کارخانه Carbon Team را زد. وی گفت: “وقتی به سن من برسید ، مطمئناً فرصت های زیادی برای یافتن شغل جدیدی مانند این پیدا نخواهید کرد و من از انجام کار جدید خوشحالم.”

از زمان ورود پرتغال به اتحادیه اروپا در سال 1986 ، یارانه های میلیاردی برای کمک به نوسازی اقتصاد خود دریافت کرده است. اما ، همچنین تشویق شده توسط اتحادیه اروپا ، بیشتر در معرض تجارت آزاد قرار گرفته است ، که به تولید کنندگان آسیایی کمک کرده است اروپا را با دوچرخه و سایر کالاهایی که می توانند ارزان تر کنند غرق کنند.

اما در سال 1993 ، قانون گذاران در بروکسل این قانون را معرفی کردند تعرفه ها که اکنون برای چینی ها به 48.5٪ افزایش می یابد دوچرخه ، به پرتغال و سایر کشورهای اتحادیه اروپا فرصتی برای توسعه صنعت خود می دهد. اکنون تعرفه برای دوچرخه های برقی افزایش یافته است.

گیل نادایس ، دبیرکل Abimota ، انجمن دوچرخه سواری پرتغال گفت: صنعت دوچرخه سواری پرتغال برای جلوگیری از دوچرخه های ارزان تر به این تعرفه های ضد دامپینگ اعتماد می کند.

وی گفت: بدون حمایت تعرفه ای علیه چین ، “بیکاری در اینجا فوران می کرد”.

با این حال ، مدیران پرتغالی اصرار دارند که مرکز تولید آنها نیز به سرعت با تقاضای روزافزون دوچرخه های سطح بالا ، از جمله مدل های هیبریدی و برقی سازگار است. نوآوری در حوزه فناوری نیز به سمت سازندگان قطعات جریان دارد. این فریمها ابتدا به آلومینیوم سبک تر از فولاد و اکنون به گرانتر فیبر کربن منتقل شدند. در دوچرخه های برقی ، قاب های سبکتر دامنه حرکت موتور را افزایش می دهند.

آقای Ozgunes گفت: “این دیگر فقط یک مسابقه برای تولید با کمترین قیمت نیست ، بلکه همچنین برای انطباق با بازاری است که به سرعت در حال تغییر است و در آن موتور دیگر مانند بزرگان و مادربزرگهای ما نیست.”