شهرهای ضرب و شتم انگلیسی برنامه North Test Johnson را برای “Level Up” برنامه ریزی می کنند

REDCAR ، انگلستان-سنگر زغال سنگی که بر افق صنعت فولاد موجود در شمال شرقی انگلستان تسلط نداشت ، در نظر برخی از ساکنان مجاور آب و هوا ، تغییر رنگ و چشم نواز بود. با این حال ، این نمادی از میراث صنعتی منطقه بود به طوری که فعالان سخت مبارزه کردند تا مانع از بین رفتن آن شوند.

آنها هرگز فرصتی نداشتند. این برج در مسیر یک پروژه توسعه اقتصادی قرار داشت و ماه گذشته انفجارهای کنترل شده چندین بقایای خرد شده را به منظره ای آغشته به زنگ از کمربند زنگ زده بریتانیا تبدیل کرد.

این تخریب بخشی از تلاش برای تبدیل منطقه 4500 هکتاری به “بندر رایگان” یا منطقه ای با مالیات کم بود که پره های توربین بادی را بسازد و بر انرژی پاک و بهبود تولید تمرکز کند.

با این حال ، Redcar چیزی فراتر از یک شهر در حال گذار است. این بخشی از برنامه وسیع نخست وزیر بوریس جانسون برای گسترش زندگی خوب فراتر از جنوب شرقی انگلستان در بخشهای نادیده گرفته شده از وسط و شمال کشور است ، سیاستی که او هرگز آن را تعریف نکرد اما “برابری” نامید.

از آن زمان ، این مفهوم به یک ستون اصلی در دستور کار جانسون تبدیل شده است ، که به گفته وی میراث وی به عنوان رهبر بریتانیا را شکل خواهد داد. او آنقدر مهم می داند که ماه گذشته به یکی از توانمندترین وزرای خود ، مایکل گوو ، مأموریت داد تا مجموعه ای مبهم از آرزوها را به استراتژی تبدیل کند که می تواند زندگی رای دهندگان طبقه کارگر شمالی را که به پیروزی حزب محافظه کار کمک کردند ، بهبود بخشد. پیروزی قاطع در انتخابات دو سال پیش

این مشکل احتمالاً در مرکز کنفرانس سالانه مهمانی است که یکشنبه در منچستر آغاز می شود.

اینها مکانهایی مانند Redcar است ، شهری در حدود 38000 نفر در دریای شمال که در آن جاه طلبی های آقای جانسون مورد آزمایش قرار می گیرد. مانند بسیاری از شهرهای دیگر در شمال ، در اثر صنعتی شدن نابود شد و هزاران شغل در تعطیلی مجتمع فولاد در سال 2015 از بین رفت.

در یکی از اولین روزهای کار خود ، آقای Gove عازم Redcar شد تا از پروژه در حال ظهور بندر فولاد در کارخانه فولاد دیدن کند. معروف به Teesworks،، سپس به خبرنگاران گفت: “تنها کاری که باید برای درک” همسویی “انجام دهید اینجاست.”

استفان بردبری 73 ساله ، هنگام راه رفتن با سگ خود در نزدیکی صنعت فولاد ، جایی که در دهه 70 کار می کرد ، کمی ابراز تاسف نکرد. تخریب برج، ساختاری شبیه سیلو که دارای 5000 تن زغال سنگ است.

وی با یادآوری زمان خود به عنوان برقکار در این مجتمع گفت: “نجات خوب است.” وقتی منطقه بسته شد آسیب دید ، اما باید ادامه دهید. “

با این حال ، آقای بردبری کاملاً متقاعد نشده بود که پروژه حیوان خانگی آقای جانسون این منطقه را احیا می کند. وی گفت: “شما هرگز شمال و جنوب را برابر نمی کنید.”

بن هاوچن ، شهردار دره تیس و یکی از اعضای با نفوذ حزب محافظه کار آقای جانسون ، گفت که تساوی سالها طول می کشد. او مقایسه کرد نابرابری اقتصادی بین انگلستان شمالی و جنوبی تا تقسیم آلمان شرقی و غربی پس از اتحاد این کشور.

اما آقای هوچن ، معمار اصلی برنامه ، گفت که سطح بندی “نه” دولت است. 1 سیاست “و آنچه آقای جانسون در مورد آن قضاوت خواهد شد.

وی گفت: “در نهایت ، دولتی که می خواهد کل کشور را اداره کند ، اگر می خواهد در انتخابات بعدی پیروز شود ، باید در این زمینه کاری انجام دهد.” Teesworks این کار را انجام می دهد: 20000 شغل در 12 سال آینده. “

با این حال ، برخی از تحلیلگران معتقدند که مشکلات پیچیده و به هم پیوسته ای در بخشهای نادیده گرفته شده از کشور وجود دارد که “برابری” خطر وقوع آن را در پی دارد. و در حالی که عدم مشخصه به دولت اجازه می دهد تا در حال حاضر از هر کسی اجتناب کند ، در نهایت به اوج خود می رسد.

پل سوینی ، مدیر سیاست و تحقیقات در مرکز شهر، موسسه تحقیقاتی. “اگر آن را تعریف کنید ، شروع به حذف افراد می کنید و افراد را آزار می دهید.” وی گفت: “ما نباید فقط بر جذب مشاغل بیشتر تمرکز کنیم – اگرچه اگر می توانیم ، پس عالی – باید بر امید به زندگی ، نتایج سلامت و مهارت ها تمرکز کنیم.”

برای موفقیت این نوع پروژه ، که در انگلستان به عنوان بازسازی شناخته می شود ، نه تنها شرکت هایی که مایل به استخدام هستند ، بلکه باید کارگرانی با مهارت ها و صلاحیت های مناسب – و یک شبکه حمل و نقل که بتواند آنها را به کار وا دارد ، وجود داشته باشند.

در حالی که یک کلاغ پرواز می کند ، کمتر از 10 مایلی از ردکار تا هارتلپول ، شهر دیگری که به شدت تحت تأثیر صنعتی شدن قرار گرفته است ، اما بدون پلی برای اتصال آنها ، با ماشین 45 دقیقه طول می کشد. این کار حتی زمان بیشتری را با قطار می گیرد.

بنابراین بعید است هرگونه ایجاد اشتغال در سایت Redcar جدید به یان جنینگز کمک کند. پس از یک دوره بیکاری ، جنینگز 49 ساله در یک کارخانه در هارتلپول شغل دارد و دوست دارد با یک تجارت بهتر تجارت کند.

بیکاری در هارتلپول حدود 8 درصد است که بسیار بالاتر از میانگین ملی حدود 5 درصد است.

انتظار می رود هارتلپول یک “بندر رایگان” در قسمت اسکله های خود دریافت کند ، اگرچه هنوز هیچ جزئیاتی در مورد آنچه در آنجا اتفاق می افتد وجود ندارد.

آقای جنینگز گفت: “وعده های زیادی داده می شود و یک دولت به اندازه دولت بعدی بد است ، اما من اتفاقات زیادی در زندگی نمی بینم.”

رژیم غذایی نامناسب و سلامت ضعیف نیز بر طول عمر در هارتلپول تأثیر می گذارد. خارج از موسسه خیریه ، Wharton Trust دارای یک خط حدود 50 نفر برای غذای رایگان در پایان عمر مفید است که به سوپرمارکت تسکو اهدا شده است.

ساشا بدینگ ، مدیرعامل این تراست ، در مورد بحران کوتاه مدت هشدار داد ، با افزایش قیمت گرمایش و غذا همراه با توقف امنیت اجتماعی بیشتر که در طول همه گیری ایجاد شد.

وی با اشاره به عقب ماندگی های آموزشی گفت: “مقیاس جایی که ما در مکان های متروکه هستیم بسیار زیاد است.” وی در جستجوی یک پوشش نقره ای افزود: حداقل مردم در مورد “تسطیح” صحبت می کنند ، حتی اگر هیچ کس به طور کامل درک نکند که چیست. “

وی افزود: “پروژه معادل سازی باید برنامه مارشال ما برای یک دهه باشد ، اگر می خواهد منطقی باشد. این بازسازی در مقیاسی است که احتمالاً هرگز در زمان صلح انجام نداده ایم. وی گفت: “نگرانی این بود که دولت به جای تدوین یک برنامه 10 ساله و دادن پول به جوامع ، به دنبال عناوین خبری و تیراندازی از ران است.”

در Redcar ، Rachel Woodings از Coatham House ، یک موسسه خیریه که از افراد بی سرپناه حمایت می کند ، گفت که بسیاری از ساکنان نزدیک به اخراج یا موج سواری روی نیمکت هستند و فقط شب ها در جایی که می توانند با دوستان خود بمانند.

او می گوید: “جوانان فرصت های یکسانی ندارند.” “این کمبود شغل است. احتمالاً مجموعه ای از مهارتها نیز از دست رفته است. مشکلات مشابه در اطراف و اطراف وجود دارد. “

فقط جوانان نیستند که در حال مبارزه هستند. شارون نیکلسون 54 ساله که بیکار است می گوید گاهی اوقات برای 30 شغل در هفته درخواست می کند.

او با اشاره به رفاه خود می گوید: “شما نمی توانید با 60 پوند در هفته زنده بمانید وقتی من باید هزینه برق را بپردازم ، غذا بخورم ، لباس بپوشم – این مسخره است.”

در نزدیکی شرکت فولاد متروکه ، جان نلسون 66 ساله توضیح می دهد که چگونه کسانی که در این نزدیکی بزرگ شده اند تقریباً ناگزیر خود را در انبوه مشاغلی که قبلاً در دسترس بوده اند ، پیدا می کنند.

وی با اشاره به شرکتی که زمانی کارخانه بزرگ را اداره می کرد ، گفت: “پدرم اینجا کار می کرد ، بنابراین وقتی مدرسه را ترک کردم ، قرار بود در بریتیش استیل کار کنم.”

اما در نهایت او یک راه جایگزین را انتخاب کرد و قصد راه اندازی کسب و کار خود را داشت. هیچ یک از فرزندانش به کار آنجا نرفتند. آقای نلسون گفت از تخریب ساختمانهای قدیمی صنعتی استقبال می کند.

وی در مورد کسانی که بیهوده برای نجات برج مبارزه کردند ، می گوید: “من می دانم که برخی زیبایی را در آنها می بینند ، اما اکثر افرادی که این کار را انجام می دهند هرگز در آنجا کار نکرده اند یا کاری به آن نداشته اند.”

او گفت: “شما باید ادامه دهید و امرار معاش کنید.”