هند دوباره باز می شود ، اما ترس در آن نفوذ می کند: “زندگی خود را فدای بازدید از تاج محل نکنید”

آگرا ، هند – Sumit Chaurasia از یک قایق ماهیگیری متزلزل در رودخانه یامونا نشان می دهد که چگونه خورشید نارنگی که در حال غروب است ، درخشش مروارید مادر ساخته شده در تاج محل ، بنای با شکوه عشق در هند را به تصویر می کشد.

آقای Chaurasia ، 35 ساله ، به مدت یک دهه مشاهدات شاعرانه ای مشابه گردشگران داشته است. اما از مارس 2020 ، زمانی که هند برای جلوگیری از ویروس کرونا ، محاصره تاج را اعمال کرد ، آثار آن تا حد زیادی بسته شده است. ویزاهای گردشگران خارجی به حالت تعلیق درآمده و او و لژیونهایی مانند او شغل خود را از دست داده اند.

در حالی که تاج محل در اواسط ماه ژوئن تا حدی باز بود – با محدودیت شدید بازدیدکنندگان ، زندگی آقای Chaurasia ، مانند بسیاری از هند ، ناشناخته مانده است: این ساختمان دیگر کاملاً بسته نیست ، اما کاملاً طبیعی و امن نیست.

آقای چوراسیا با اشاره به شعله های آتش که ساحل رودخانه را از سوزاندن سوز به سمت بنای یادبود می لیسد گفت: “تاج هنوز با ماست.” در بهار امسال ، آگرا ، مانند پایتخت هند ، دهلی نو ، فضا را برای سوزاندن مردگان خود تخلیه کرد ، و هزاران نفر از کوید هر روز می میرند زیرا هند یکی از فاجعه بارترین برخوردهای جهان با این بیماری را تجربه می کند.

جمعیتی که معمولاً هنگام غروب آفتاب تاج را شلوغ می کنند ، به تعداد معدودی از مردم محلی که با مجموعه بیش از 25 هکتار با کمی بیش از 3 دلار بلیط راه می روند ، کاهش یافته است.

این تقریباً پوچی باعث گریه آقای Chaurasia می شود ، اما او این مسئله را به جای دیگری ترجیح می دهد ، علی رغم دشواری هایی که برای او و خانواده ای که از آن حمایت می کند تحمیل می کند: والدین مسن ، یک همسر و دو دختر خردسال.

وی در حالی که پروانه های سلطنت بال می زد و پلیکان ها بر فراز سواحل پر از آب و آتش می چرخیدند ، قایق به آرامی به سمت سنت یامونا برگشت ، گفت: “زندگی خود را فدای بازدید از تاج محل نکنید.”

هند تنها در حال ظهور از چشمه فاجعه بار خود است که موج ویرانگر دوم ویروس کرونا رخ می دهد ، و خاطرات ناخوشایندی از جستجوهای ناخوشایند برای تخت بیمارستان ، داروها و اکسیژن – و ستون های تشییع جنازه را که روز و شب می سوزند ، آسمان را به خاکستر تبدیل می کند.

با کاهش تعداد پرونده ها ، مقامات با احتیاط دوباره کشور را باز کردند ، از جمله بناهایی مانند تاج محل. اما تنها 4 درصد از 1.4 میلیارد نفر از مردم کشور واکسینه شده اند و مقامات بهداشت هشدار می دهند که می تواند موج جدیدی ایجاد کند که توجه جدی را به زندگی معطوف می کند ، زندگی که شروع به بازگشت دارد.

آقای چاراسیا گفت: “ما بیرون نمی رویم مگر اینکه لازم باشد.”

آگرا ، غنی از گنجینه های معماری هند و اسلامی ، از جمله تاج ، معمولاً کاکوفون است و ترافیک خفه است. در حال حاضر ساکت و خلوت است ، مانند مغازه هایی که صنایع دستی مرمر منبت کاری شده و شیرینی های خائنانه ای را می فروشند که این شهر که زمانی پایتخت امپراتوری مغول بود ، به شهرت رسیده است.

آگرا یک ایستگاه اصلی برای هر کسی است که از هند بازدید می کند ، از گردشگران گرفته تا روسای جمهور – دونالد ج. ترامپ در فوریه سال 2020 طی یک سفر دولتی – و حدود 800000 نفر در این شهر ، نیمی از جمعیت آن ، به گردشگری وابسته هستند.

پرادیپ تمتا ، یک مقام گردشگری شهری ، گفت که تقریباً همه آنها تحت تأثیر قرار گرفته اند. بسیاری از کارگاه های صنایع دستی که در خیابان های باستانی آگرا زندگی می کنند ، 15 ماه از قفل شدن دوره ای جان سالم به در نبرده اند و بیشتر دیگران در تلاش هستند.

در یک ساختمان باز در یک خیابان باریک ، عرفان علی 51 ساله از ماشینی استفاده می کند که برای تغذیه قطعات مروارید به ماه ، ستاره و اشکال دیگر استفاده می شود ، که بعداً بر روی کاشی ها به سنگ مرمر می چسبد ، میز ، گلدان و سینی.

آقای علی گفت ، گردشگران خارجی طی سالها تقاضا برای شکل هنری را که نمایانگر مواد و نقوش معروف ترین بنای تاریخی آگرا است ، افزایش داده اند.

وی گفت: “آنها تكه ای از تاج محل می خواستند.” “اکنون فقط سکوت برقرار است.”

در شهری دیگر ، گوراو گوئل ، یکی از صاحبان مشاغل خانوادگی شیرینی ، هنوز سر تراشیده یک عزادار هندو را می پوشد.

فروشگاه Panchhi به نام بنیانگذار آن ، پدربزرگ بزرگ آقای Goel ، Pancham Lal نامگذاری شده است. این خانواده در زمینه پاشنه پا ، یک غذای شیرین و شیرین شربت از آگرا ، تهیه شده از خاکستر کدو تنبل ، کدو تنبل خاکستری ، جوشانده در آب آهک و شکر تخصص دارند. طبق گفته های عامیانه ، پنجمین مورد در دهه 1630 اختراع شد در حالی که تاج محل در حال ساخت بود تا 20000 کارگر را از گرمای شدید تابستان آگرا انرژی ببخشد.

پدربزرگ آقای گوئل ، Kanhaiya Lal Goyal ، با آزمایش طعم های جدید مانند زعفران و هل و برش بلوک های پاشنه به اشکال مختلف ، تجارت خود را به طور قابل توجهی گسترش داد. وی که یک بیمار سرطانی بود ، در اثر عوارض ناشی از Covid-19 در ماه مه درگذشت.

در سالهای عادی ، پنج فروشگاه آقای گوئل شیرینی هایی به ارزش حدود 1.3 میلیون دلار می فروشند. در سال 2020 ، فروش آن 40 درصد کاهش یافت. اما او نسبت به بازگشت مشتری احساس ابهام می کند.

وی گفت: از دست دادن مشاغل از نظر روحی به ما آسیب نمی رساند. “بیشتر از این است که ما هیچ کس را از دست نمی دهیم.”

کمبود بازدید کننده نه تنها برای آگرا ، بلکه همچنین برای سازمان باستان شناسی هند ، یک آژانس دولتی که از سهم فروش بلیط تاج برای بازسازی و نگهداری بسیاری از 3500 بنای تاریخی کمتر شناخته شده اما از نظر تاریخی استفاده می کند ، یک مشکل است. ، داستان حماسی.

همه گیری تنها چالش برای تاج نیست.

رهبران حزب حاکم هند ، حزب ملی گرای هندو ، بهاراتیا جاناتا ، در سال های اخیر تلاش کرده اند تاج – ساخته شده توسط شاه جهان امپراطور مغول برای دفن ملکه محبوب خود ممتاز محل – را به عنوان نمادی از حمله مسلمانان به هند بازسازی کنند.

Yogi Adityanath ، یک راهب هندو و مقام عالی در ایالت اوتار پرادش ، جایی که آگرا است ، این بنای تاریخی را از لیست ایالتی توریست ها خارج کرد و گفت که “فرهنگ هند را منعکس می کند. “

Sumit Upadhyay عضوی از حزب حاکم معروف به BJP است. اما او همچنین یک آژانس مسافرتی مستقر در آگرا است ، و هنگام پیاده روی در تاج ، وفاداری او به شهر و محل زندگی خود برای حزب مهم به نظر می رسید.

وی گفت تاج مورد غفلت قرار گرفت در حالی که درآمد آن تا حدی توسط دولت آقای آدییتانات برای “بهبود بناهای تاریخی خود” ، از جمله معبدی در جای دیگر اوتار پرادش ، اختصاص داده شده بود که به خدای هندو رام اختصاص یافته بود. این معبد بر روی ویرانه های مسجدی در حال ساخت است که جمعیت هندو در سال 1992 ویران کرد.

وی به دولت ایالت گفت: “آنها هیچ كاری برای تاج محل انجام نمی دهند.” “اگر می خواهید مردم به هند بیایند ، شما باید از این بنای تاریخی مراقبت کنید.”

در شلوغ ترین روزهای مرمت ، این بنای تاریخی 2000 بازدید کننده را پذیرا می شود – کمتر از یک دهم ظرفیت آن.

با این حال ، برای افرادی که جرات دیدار دارند ، یک تجربه استثنایی است. بافت از دست رفته در فضای شلوغ هنگام خالی بودن به عنوان نقش برجسته به نظر می رسد.

طوطی های سبز لیندن به سمت باغهای مغول و استخرهای بازتابنده شلیک می کنند. در داخل مقبره ، نمای نزدیکی از عنبر ، یشم ، مرجان و لازوریت تراشیده شده با حس مقیاس و تشریفات مقبره جایگزین می شود.

یک مکان معمولاً شلوغ و بسیار عمومی به نوعی پناهگاه خصوصی تبدیل شده است.

حارا خان و ساتیام سینگ ، یک زوج 20 ساله که در طی شیوع بیماری سال گذشته به اینترنت متصل شده بودند ، به دنبال سایه یکی از بالکن های طاقدار مقبره بودند. آقای سینگ برای دیدن روز تولد خانم خان با قطار از دهلی سفر کرده بود.

آنها در بهار امسال یک دوست مشترک را از Covid-19 از دست دادند.

خانم هان در مورد افتتاح این بنای یادبود گفت: “این شگفت انگیز است.” با خجالت نگاهی به آقای سینگ انداخت و گفت: “ما یک سال کامل برنامه ریزی کرده ایم.” “این اولین بار ما است.”