چیزی که در برنامه های افتتاح مدارس آمریکایی وجود ندارد: اعتماد خانواده های سیاهپوست.

حتی در حالی که بخش های بیشتری ساختمان های خود را بازگشایی می کنند و رئیس جمهور بایدن به افرادی ملحق می شود که می گویند مدارس می توانند با خیال راحت تحصیلات شخصی خود را از سر بگیرند ، صدها هزار والدین سیاه پوست می گویند که آنها آماده نیستند فرزندان خود را پس دهند. این نشان دهنده تأثیرات نامتناسب ویروس کرونا بر غیر سفیدپوستان آمریکایی و عدم اعتماد عمیقی است که خانواده های سیاهپوست به مناطق مدرسه دارند ، پدیده ای طولانی مدت که با همه گیر شدن بیماری تشدید می شود.

وی همچنین به یک معضل اساسی اشاره کرد: تعطیلی مدارس بر سلامت روان و عملکرد تحصیلی کودکانی که بیشتر از همه سفیدپوست نیستند ضربه زده است ، اما بسیاری از خانواده هایی که به گفته رهبران آموزش و پرورش بیشترین نیاز به آموزش شخصی دارند – آنها بسیار ترسیده اند برگشت.

این بحث در حال انجام را در زمان واقعی جابجا می کند. فقط در شیکاگو حدود یک سوم خانواده های سیاهپوست اعلام کرده اند که این آمادگی برای بازگشت به کلاسهای درس است ، در مقایسه با 67 درصد از خانواده های سفیدپوست ، و اتحادیه معلمان این شهر ، که به دنبال اعتصاب است ، این اختلاف را بخش عمده ای از بحث خود علیه کلاسهای خصوصی قرار داده است.

در نیویورک ، حدود 12000 کودک سفیدپوست بیشتر از دانش آموزان سیاه پوست به کلاس های درس بازگشته اند ، اگرچه کودکان سیاه پوست نسبت بیشتری از کل منطقه را تشکیل می دهند. در اوکلند ، کالیفرنیا ، فقط حدود یک سوم والدین سیاه پوست گفتند که آموزش حضوری را در نظر می گیرند ، در مقایسه با بیش از نیمی از خانواده های سفیدپوست. و خانواده های سیاه پوست در واشنگتن، نشویلدالاس و مناطق دیگر نیز اعلام کرده اند که فرزندان خود را در سطح بالاتر از خانواده های سفیدپوست در خانه نگه می دارند.

کارشناسان آموزش و پرورش و والدین سیاه پوست می گویند دهه ها نژادپرستی ، تفکیک نهادینه شده و سو abuse استفاده از کودکان سیاه پوست جوامع سیاه پوستان را به تردید در آگاهی از مناطق مدرسه در مورد خطرات سوق داده است.

سارا کارپنتر ، مدیر اجرایی ممفیس لیفت ، یک گروه محافظت از والدین تنسی ، گفت: “برای نسل ها ، این مدارس دولتی ما را از کار انداخته و ما را برای زندان آماده کرده اند ، و اکنون مثل این است که آنها ما را برای مرگ آماده می کنند.” “ما می دانیم که فرزندان ما چیزهای زیادی از دست داده اند ، اما ترجیح می دهیم فرزندانمان از مدرسه خارج شوند تا اینکه مرده باشند.”

در بسیاری از شهرها و نواحی ، خانواده های آمریکای لاتین و آمریکای آسیایی-آمریکایی نیز کمتر از خانواده های سفیدپوست می توانند فرزندان خود را بازگردانند. کشورهای آسیایی-آمریکایی کلاسهای شخصی را با بالاترین سطح از هر گروه قومی در نیویورک ترک کرده اند. خانواده های لاتین در شیکاگو احتمالاً می گفتند که با بازگشایی مدارس فرزندان خود را در خانه نگه می دارند.

با این حال این مدل در خانواده های سیاه پوست ، که به ویژه تحت تأثیر دهه های کم سرمایه گذاری قرار دارند ، سازگار و برجسته است. طبق یک ارزیابی ، اختلاف 23 میلیارد دلار ، یا 2296 دلار برای هر دانشجو ، بودجه را به محله های سفیدپوست و محله های سفید تقسیم می کندو جسیکا کالارکو ، جامعه شناس از دانشگاه ایندیانا در بلومینگتون که تحصیل مجدد را مطالعه کرد ، گفت که همه گیری نابرابری را تشدید کرده است.

“اگر می دانستید که در مدرسه شما آب گرم جاری نیست ، اگر کودک خود را به آن مدرسه بفرستید که می داند قبل از ناهار نمی تواند دستان خود را به طور کامل بشوید ، چه حسی خواهید داشت؟” او پرسید.