یکی دیگر از آبشارهای فکری فرانسوی پس از اظهار نظر در مورد ادعای سو abuse استفاده

پاریس – یک شبکه خبری تلویزیونی پیشرو فرانسه ، آلن فینکل کراوت ، یکی از برجسته ترین روشنفکران عمومی این کشور را به دلیل گمانه زنی ها مبنی بر سقوط عجله در این ماه ، منجر به تصمیم یک دانشمند برجسته سیاسی متهم به سوusing استفاده جنسی از پسر برادر خود کرد.

از فینکلکرات 71 ساله خواسته شد تا در مورد اولیویه دوهامل 70 ساله که هفته گذشته پس از انتشار ادعاهایی در یک کتاب ، پست های دانشگاه و رسانه های خود را ترک کرد ، بحث کند. وی با گفتن شبکه ، LCI ، شروع کرد که آقای دوهامل “یک عمل محکومیت آمیز” را مرتکب شده است ، و افزود که “آنچه او انجام داد بسیار جدی و غیرقابل بخشش بود”.

بعداً ، بعداً ، آقای Finkielkraut ، یکی از اعضای محترم Académie Française ، یک سری تأملات را انجام داد. “آیا رضایت وجود داشت؟ این از چه سنی شروع شد؟ آیا روشی متقابل وجود داشت؟ “وقتی مصاحبه کننده به او یادآوری کرد که پرونده مربوط به یک کودک” 14 ساله “است ، وی گفت ،” بنابراین؟ ما در مورد یک نوجوان صحبت می کنیم ، این همان چیز نیست. “

در پی آن انفجاری در شبکه های اجتماعی رخ داد. Adrienne Take ، وزیر امور خارجه حفاظت از کودکان ، توییت“آلن فینکلکرراو در چه جهانی زندگی می کنی؟” آیا شما واقعاً در مورد توافق بین یک نوجوان و یکی از اعضای خانواده اش صحبت می کنید؟ “

دوشنبه شب ، ساعاتی پس از نمایش ، LCI آقای Finkielkraut ، نویسنده و مقاله نویس را از سمت خود به عنوان مفسر اخراج کرد و گفت که وی ضمن حمایت از “بحث محترمانه و مستدل” سخنان او را “محکوم” می کند.

در یک مصاحبه تلفنی ، آقای Finkielkraut گفت که او علیه LCI به دلیل افترا و فسخ نادرست قرارداد خود شکایت کرده است. وی گفت: “پدوفیلیا علیه من قیام می کند.” وی افزود: هدف من انكار جرم نبود كه آن را كاملاً محكوم كردم ، بلكه مشخص كردن جرم بود. برای کشف حقایق مربوط به آنچه واقعاً اتفاق افتاده است. اما به نظر می رسد در چنین مواردی ، بررسی واقعیت نوعی نرمش تلقی می شود. “

این آخرین مورد در مواردی است که از ماه مه 1968 نسلی با هر نوع آزادی جنسی شکل گرفته است و با فرهنگی مدرن روبرو شده است که رفتار جنسی غارتگرانه مرد را تشخیص و محکوم می کند.

در سال 1977 ، چندین روشنفکر و نویسنده برجسته – از جمله ژان پل سارتر ، سیمون دوبوار ، رولان بارتز ، جک لنگ و لوئیس آراگون – نامه ای را در روزنامه لوموند امضا کردند و از سه مرد سه سال زندانی به جرم رابطه جنسی با خردسالان دفاع کردند. در سن 15 سالگی آنها می نویسند که نوجوانان این اعمال را رضایت توصیف می کنند و شکاف بین “یک قانون منسوخ شده و واقعیت روزمره جامعه ای را که شروع به شناسایی وجود زندگی جنسی کودکان و نوجوانان می کند” را محکوم می کنند.

آنها افزودند: “سه سال زندان به خاطر نوازش و بوسه ، دیگر کافی است”.

کامیل کوشنر در کتابی به نام La familia grande آقای دوهامل را که رئیس هیئت مدیره دانشگاه علوم در پاریس بود ، متهم کرد که از 14 سالگی به طور مداوم برادر دوقلوی خود را بدرفتاری می کند. دادستان فرانسه تحقیقات را آغاز کرده است. الیزابت گیگو ، وزیر دادگستری سابق ، پس از شناسایی به عنوان دوست آقای دوهمل ، امروز به عنوان رئیس کمیسیون مستقل شیوع محارم در فرانسه استعفا داد.

خانم كوشنر اظهار داشت كه دنیای خاص هنری و ادبی پاریسی – از نوادگان معنوی نویسندگان ، هنرمندان و روشنفكران این نامه را در سال 1977 نوشتند – در سكوت ادعای سو abuseاستفاده از برادرزاده دوهمل شریک بود.

یکی از امضا کنندگان نامه ، گابریل ماتنف ، نویسنده ای بود که سال گذشته به سوusing استفاده از یک خردسال متهم شد. آقای فینکیل کراوت در اوایل سال گذشته گفت که “او در جاده راحت نیست ، از طریق پرونده ماتزنف ، کل دوره بعد از 1968 ، و همچنین فضای ادبی پاریس ، زیر سوال رفت”.

در این مصاحبه ، آقای Finkielkraut گفت: “ناگهان ، به نظر می رسد که من در جرم همدستی مقصر هستم ، زیرا می خواهم بین کودکان و نوجوانان تفاوت قائل شوم. من نمی خواستم از آقای Duhamel عذرخواهی کنم. من هیچ علاقه ای به پدوفیلی ندارم. آنچه اتفاق افتاد جرم بود. اما باید ماهیت دقیق آن را بدانیم. “

وی ادامه داد: بین عدالت در دادگاه ، جایی که وکلا در یک پرونده بحث می کنند ، و عدالت رسانه ای مدرن ، جایی که همه تمایزات از بین می رود ، تفاوت وجود دارد.

آقای فینكیل كراوت ، پسر یك بازمانده از آشویتس ، به خاطر ابراز عقاید خود به صراحت و اغلب تحریک آمیز معروف است. وی پس از سخنرانی علیه جنبش اعتراضی جلیقه های زرد 2019 ، با خشونت ضد یهودی متحمل شد و گفت: معترضان “بدون توجه به هر كسی یا هر كسی دست به خشم می زنند”. در یک تظاهرات ، او را “فاشیست” خواندند. جمعیت فریاد زدند: “تل آویو ، به تل آویو برگرد.”